گیاه شناسی در ایران قبل از اسلام نیز سابقه طولانی دارد. در اوستا بارها (اورورو بیشه زو) به معنی گیاه درمانی راستایش کرده اند. واژه اورورو به معنی گیاه فرشته نگهبان امرتات (امرداد) است که خود یکی از امشاسپندان و کمال جاودانگی است که در اوستا آمده است. پزشکان ایرانی از صدها گیاه و رسنتی درمان بخش آگاه بودند و آن ها را مقدس می شمردند. 30 نوع از این گیاهان . مقدس ترین بودند و نمادی از نام روزهای سی گانه یک ماه به شمار می آمدند برای نمونه نام روز آذر که نماد گیاهی آن دراوستا (اثرگون) نام دارد . نوعی گل همیشه بهار است که دم کرده آن محرک سلسه اعصاب است و برای رفع خستگی استفاده می شده است. نام (دارو) نیز از ریشه واژه ایرانی (دار) به معنی درخت است و در زبان پهلوی به (داروگ) تغییر شکل یافته است.واژه انگلیسی و فرانسوی drug  را از همین ریشه فارسی ساخته اند.